Ken je dat? Die kriebel van iets nieuws gaan beginnen, maar het nog net niet hebben ervaren hoe het daadwerkelijk is. Alsof je met een blanco A4 papier voor je neus zit en de eerste streep nog moet gaan zetten. Dat gevoel voor je gaat beginnen in je nieuwe agenda.
En toen werd het dus 20-1-20
Wat vond ik het spannend om hier te beginnen. Niet zozeer of het zou bevallen... de ruimte is prima. Warm, stil, ruim genoeg en schoon.
En toen kwam ik binnen, de eerste stap...
Liep rond, ging zitten, stond weer op, keek naar buiten, ging in alle hoeken van de ruimte staan om vanuit elk perspectief te ervaren... nam mijn beker en ging met thee zitten achter het bureau. En langzaam aan werden dingen meer bekend, meer vertrouwd, meer eigen. De eerste stap was gezet. Het werken ging natuurlijk gewoon door, zoals in elke andere ruimte, bekend, vertrouwd en vol aandacht. En toen het afronden, afsluiten, welke deuren dicht, welke op slot, welke lampen uit en welke nog niet... nieuw, ontdekken, even goed opletten. Wauw wat een eerste ervaring deze dag. En rustig aan fietste ik terug naar huis. Andere route, andere gedachten, andere ervaring.
En toen begon dag 2... het voelde bekend, uitzicht naar buiten herkenbaar, ruimte nog hetzelfde ingericht, bureau... oh ja, zo voelde het om aan dit bureau te zitten... herkenning! En toch ook nog wel nieuwe dingen... had ik dat vorige keer ook gezien? Is dit inderdaad die kleur? Hmmm, dat was me eerder nog niet opgevallen.
En wederom ging de werkdag zelf prima, maar aan het eind van de dag merkte ik een verandering bij mezelf. Deze dag was anders dan de eerste. Vertrouwder, meer eigen, bekender en het afsluiten ging al meer vanzelf. Wat maak je je een nieuwe stap snel vertrouwd.
Wat bijzonder te merken dat dit precies is wat we met de feldenkrais lessen doen. De start aan iets nieuws, een nieuwe beweging. Ontdekken, herontdekken, van alle kanten bekijken en spelen met de mogelijkheden. Het vertrouwen groeit al doende. Een eerste stap in een nieuwe richting maakt een nieuw pad. De tweede keer over hetzelfde pad maakt een smal weggetje. De derde keer ontstaat er meer een herkenbaar paadje... Je past iets aan, veranderd een richting. Ik regelde een andere behandeltafel. WAUW dit is nog fijner werken. En mijn eigen rollen. Ja, weer een verbetering. En zo ontstaat er langzaam aan een nieuwe 'gewoonte'. In je hersenen noemen ze dit neuroplasticiteit. Het houdt je brein flexibel.
Wat is het leven toch één grote bijzonder beweging.
En zooo Feldenkrais.
Reactie plaatsen
Reacties
Vanuit je hart geschreven, mooi om te lezen en heel herkenbaar......
tot snel in je nieuwe praktijk 🍀🍀🍀🍀🍀
Hartelijke groet Jacq.
Je enthousiasme kan ik hier waarnemen
GENIET!!!